Salam oxucularım. Yazılarımı oxumağa davam etdiyiniz üçün təşəkkürlər. həəə gəlim bugünkü yazıma:Dünən axşam evə gələndə yemək yanığı iyi hiss etdim və o iy məni uzaqlara apardı, əlim ayaqqabımda 1saat qaldı. 1 Saat fikrə getdim. O fikirlər isə o iydən gəlirdi, eləbil o yemək yanığı iyi dilsiz danışırdı. Yadıma düşən birinci şey Anamın o soğan qoxan əlləri ilə mənim saçımı oxşaması, bayram vaxlarında bacım olmadığı üçün bizim hərşeyə kömək etməyimiz, bayram saatını səbirsizliklə bir fikirlə gözləyib sonra, bayramın ən gözləlini qeyd edib, yenə həyatımıza qaldığımız yerdən davam etməmiz idi. Düzdü bütün bayramlar eyni olmurdu. Ancaq Anamın bişirdiyi Plov və çürbəcür salatların dadı hələdə damağımdadı. Olardı yenə yeyərdim. Ehhhh yəqin yenə o yeməkləri yemək və Rəhmətlik Nənəmin o soyuq qış axşamlarında danışdığı qorxulu nağıllara birdə qulaq asmasamda, yadıma sala bilmək. Unutmamaq istərdim! Hərşeyi! Hərkəsi!
Ancaq mən başqaları kimi normal olmadığım üçün hər şeyi yazıram =)
Nəisə bu qədər, yəqin xoşunuza gəldi =) Qalın Salamat...
Bayramınızda Mübüş olsun =)
İH/28.12.2013/Kharkiv
Yazıya Bloqdan keçid 
Dəfə Olub.
Dəfə Olub.
0 коммент.:
Yorum Gönder
Rəy üçün Təşəkkür edirəm =)