isihussain yazı bloqu

Bəzən fikrim çox yayınır, ətraf aləmdən tcrid olurmuş kimi. Yanımdakılar mənə səslənsədə eləbil eşitmirəm, eşidəndədə
-Hə Nə? kimi suallar verirəm. Yanımdakı yenə unutdun hə deyir və mən
-Unutdurmayan, unudulmuru dostum. deyərək həyatıma qaldığım yerdən davam edirəm. Dostlarımın bu sözlərdən heçnə anlamadığını bilirəm ancaq yenədə Gərcəklik və Xəyal,  Həqiqət və Məcazilik arasındakı fərqləri anlamaq üçün beynimdə fırtınalar edirəm.
Soruşa bilərsiz ki, Həqiqət və Məcazilik nədir?
Məcaz - Sən və Mən, Mən və Dostlarım. Biz bir yuxuyuq, hamımız bir yuxuyuq. Ölən kimi oyanırıq və onda Həqiqət başlayar. Birdə ölmədən öncə ölənlər var ki, onlar üçün Həqiqət bu dünyadan başlayır.
Soruşa bilərsiz ki, O zaman Həqiqəti axtarmaq ölməyi istəməkmidir?
Yox dostum, ölməyi istəmək olmaz! Ölmədən öncə ölməyi istəmək olar. Ölmədən öncə ölməyi istəməksə, fani olana bağlanmamağı öyrənməkdir. Buda SEVGİ dir. Yəni ölümsüz olmaqdır.
Soruşa bilərsiz ki, Mənim sevgilimə bağlanmam məcazdır?
Bəli! sadəcə məcaz.
Soruşa bilərsiz ki, Yəni gərcək deyil.?
Sonlu olan, fani olan heçbirşey gərçək deyildir.
Soruşa bilərsiz ki, ama niyə mən sevgilimi həyatımın ən gərçəyi kimi hiss edirəm.
Bax elə məcazında böyük fintəsidə burdadır dostum. Özünü Həqiqətin özü olaraq göstərir. Biz gərçək deyilik dostum. Biz gərçəyin surətləriyik, yansımalarıyıq. Böyük danışmamq lazım deyil.
Soruşa bilərsiz ki, Həqiqəti mənmi sevdim? 
Həqiqəti sənə sevdirən kimsə, gərçək yalnızca odur. Ona aşiq oluncaya qədər daha çoox məcaz yaşayarsan.

İH / Kharkov / 25.12.2013

Yazıya Bloqdan keçid Dəfə Olub.